
zaterdag, maart 29, 2003
There are several reports last night that photojournalist Molly Bingham, last seen Tuesday in Baghdad, has made it out of Iraq. While her mother, Edie Bingham, said the reports gave hope to the family, the conflicting details were disturbing -- one report from the U.S. State Department had Molly Bingham crossing into Jordan; another from a peace group said she had arrived in Syria. Bingham, 34, reportedly had been traveling with other journalists -- although the number and names of the journalists varied widely. But ''I do think they are all out of Iraq. That seems fairly clear from an array of messages,'' Edie Bingham said. Her remaining doubts, however, were fueled by the fact she had yet to hear from her daughter directly.
''We think she's OK, but we really haven't had any clues or confirmation from her. Until we hear from Molly directly, we're really not accepting anything else,'' her mother said. Edie Bingham said the family got a call about 6:30 last night from the State Department, saying that the press office of the U.S. embassy in Amman, Jordan, reported that a group of journalists, including Molly Bingham, had crossed into the country from Iraq. A few hours later, the newspaper Newsday reported that Bingham and Danish photographer Johan Spanner had arrived in Syria. Newsday had no information about photographer Moises Saman. He had been thought to be traveling with Bingham, after both had been expelled for carrying invalid visas.
Powerful friends have been trying to learn Bingham's whereabouts, but had little to report yesterday. Her connections stem from the time that she was Al Gore's official photographer. Gore issued a statement Thursday: ''(Bingham's) former colleagues in the White House have been extremely active in pursuing all leads . . . to hasten her safe return.''
Molly Bingham photographing Al Gore, AP file photo
''We think she's OK, but we really haven't had any clues or confirmation from her. Until we hear from Molly directly, we're really not accepting anything else,'' her mother said. Edie Bingham said the family got a call about 6:30 last night from the State Department, saying that the press office of the U.S. embassy in Amman, Jordan, reported that a group of journalists, including Molly Bingham, had crossed into the country from Iraq. A few hours later, the newspaper Newsday reported that Bingham and Danish photographer Johan Spanner had arrived in Syria. Newsday had no information about photographer Moises Saman. He had been thought to be traveling with Bingham, after both had been expelled for carrying invalid visas.
Powerful friends have been trying to learn Bingham's whereabouts, but had little to report yesterday. Her connections stem from the time that she was Al Gore's official photographer. Gore issued a statement Thursday: ''(Bingham's) former colleagues in the White House have been extremely active in pursuing all leads . . . to hasten her safe return.''

Molly Bingham photographing Al Gore, AP file photo
The ability to transmit photos instantly will lead to a beat-the-clock wire service mentality. Because everyone is shooting digital, the pace at which we’re expected to turn things around is so great that I think it can hurt our journalism. Photographers are spending a lot of time dealing with the transmission process instead of telling stories.
I expects a backlash against rapid-fire surface coverage by television or other media and a demand for in-depth photo essays that stand the test of time. Great storytelling requires time -- time to understand what’s going on, time to spend with your subject, not at the laptop transmitting but really making great pictures.
Brian Storm, vice president of news and editorial photography, Corbis.
I expects a backlash against rapid-fire surface coverage by television or other media and a demand for in-depth photo essays that stand the test of time. Great storytelling requires time -- time to understand what’s going on, time to spend with your subject, not at the laptop transmitting but really making great pictures.
Brian Storm, vice president of news and editorial photography, Corbis.
Anecdotes van het front:
-De RSF-oorlogsverzekering van Arnold Karskens loopt binnenkort af. (Dus of de Amerikanen een beetje haast willen maken ?!)
-Kate Brooks, een fotografe voor Time Magazine, heeft een 'embedded slot' in Koeweit geweigerd omdat ze dacht dat het echte werk in Noord-Irak zou gebeuren. Ze kon zich wel voor de kop slaan toen het zo stil bleef.
-Thomas Erdbrink (NRC) heeft Paul Moran, de omgekomen journalist, geïdentificeerd aan de hand van zijn Iraanse perskaart. Verder was er niets van hem over, behalve zijn schoenen.
-Don McCullin, de legendarische oorlogsfotograaf uit het Vietnam-tijdperk, is in Iraaks Koerdistan aangekomen. "Ik dacht, vooruit, een allerlaatste keer", zegt hij. Dat had hij ook al gezegd in 1991, tijdens de laatste Golfoorlog. McCullin is freelancer, zonder garantie, en hij heeft pas een van zijn camera's (met een Vietnamese kogel erin) moeten verkopen om zijn Amerikaanse echtscheiding te betalen. Hij draagt een combat-broek met de naam van een Vietnamese soldaat erop.
-David Turnley, een van de twee legendarische Turnley-broers, kwam donderdag naar Noord-Irak. Peter Dejong, de Nederlandse fotograaf die voor Associated Press ter plaatse werkt, vroeg hem meteen of dit nu wilde zeggen dat er echt iets te gebeuren stond. "Hij moest erom lachen." Maar of het nu door Turnley kwam of niet, voor het eerst gebeurde er echt iets aan het noordelijke front.
Met dank aan De Morgen.
-De RSF-oorlogsverzekering van Arnold Karskens loopt binnenkort af. (Dus of de Amerikanen een beetje haast willen maken ?!)
-Kate Brooks, een fotografe voor Time Magazine, heeft een 'embedded slot' in Koeweit geweigerd omdat ze dacht dat het echte werk in Noord-Irak zou gebeuren. Ze kon zich wel voor de kop slaan toen het zo stil bleef.
-Thomas Erdbrink (NRC) heeft Paul Moran, de omgekomen journalist, geïdentificeerd aan de hand van zijn Iraanse perskaart. Verder was er niets van hem over, behalve zijn schoenen.
-Don McCullin, de legendarische oorlogsfotograaf uit het Vietnam-tijdperk, is in Iraaks Koerdistan aangekomen. "Ik dacht, vooruit, een allerlaatste keer", zegt hij. Dat had hij ook al gezegd in 1991, tijdens de laatste Golfoorlog. McCullin is freelancer, zonder garantie, en hij heeft pas een van zijn camera's (met een Vietnamese kogel erin) moeten verkopen om zijn Amerikaanse echtscheiding te betalen. Hij draagt een combat-broek met de naam van een Vietnamese soldaat erop.
-David Turnley, een van de twee legendarische Turnley-broers, kwam donderdag naar Noord-Irak. Peter Dejong, de Nederlandse fotograaf die voor Associated Press ter plaatse werkt, vroeg hem meteen of dit nu wilde zeggen dat er echt iets te gebeuren stond. "Hij moest erom lachen." Maar of het nu door Turnley kwam of niet, voor het eerst gebeurde er echt iets aan het noordelijke front.
Met dank aan De Morgen.
Embedded Time Magazine photographer Robert Nickelsberg uses his jacket to protect his screen while filling pictures with a satellite phone near the city of Ad Diwaniyah in central Iraq, Friday, March 28, 2003. (AP Photo/Laurent Rebours)

A photograph of midfielder Thomas Gravesen's genitals has upset Denmark's preparations for its Euro 2004 qualifier against Romania today. Danish coach Morten Olsen said the picture, printed in local and Romanian papers, was unworthy of a member of the national team and he had told the temperamental Gravesen so.
Everton's Gravesen said he was playing pranks with a team-mate when a Romanian photographer caught him in an unfortunate pose.
Bron: Straitstimes.
Everton's Gravesen said he was playing pranks with a team-mate when a Romanian photographer caught him in an unfortunate pose.
Bron: Straitstimes.
Na een nieuwe inval van de Irakese politie in het door journalisten bevolkte Palestine Hotel in Bagdad, zijn opnieuw twee journalisten het land uitgezet. Het gaat om Nate Thayer (Slate) en fotograaf Marco Di Lauro. Ze slaagden er redelijk makkelijk in de stad uit te komen in een gehuurde terreinwagen, en reden zo in westelijke richting een Australische commandogroep tegemoet. Die stuurde hen door richting Jordanië.
Bron: Nate Thayer (Slate).
Bron: Nate Thayer (Slate).
vrijdag, maart 28, 2003
Achtergrondinformatie over de vermiste Molly Bingham:
Molly Bingham spent 2 1/2 years as former Vice President Al Gore's documentary photographer for the U.S. National Archives. She also has spent years recording the plight of beleaguered people and places in Afghanistan, the Gaza Strip, Burundi, Sudan and Iran. Her award-winning work has appeared in leading publications in Italy, Germany and England as well as in Newsweek, U.S. News & World Report, Sports Illustrated, the New York Times and Washington Post.
"She is doing a job she loves and that, in my opinion, is socially beneficial," her father said. "Most of her career has been going to places most Americans don't go and taking photos of things most of us don't see."
Bron: Cincinnatti Enquirer.
Molly Bingham, AP file photo
Molly Bingham spent 2 1/2 years as former Vice President Al Gore's documentary photographer for the U.S. National Archives. She also has spent years recording the plight of beleaguered people and places in Afghanistan, the Gaza Strip, Burundi, Sudan and Iran. Her award-winning work has appeared in leading publications in Italy, Germany and England as well as in Newsweek, U.S. News & World Report, Sports Illustrated, the New York Times and Washington Post.
"She is doing a job she loves and that, in my opinion, is socially beneficial," her father said. "Most of her career has been going to places most Americans don't go and taking photos of things most of us don't see."
Bron: Cincinnatti Enquirer.

Molly Bingham, AP file photo
An AFP photographer was hit by a rubber bullet apparently fired by riot police trying to rein in an anti-war protest that massed 7,000 people outside the US embassy in Bogota Thursday. Two other photographers with international agencies were hit by police and one demonstrator was injured, witnesses and reporters said.
A police spokesman, contacted by AFP after the incident, insisted authorities did not use rubber bullets, but did use tear gas on the crowd. Luis Acosta, a 34-year-old AFP photographer, was hit in the left thigh which was severely bruised, but he filed his photos of the protest before heading to the hospital.
Bron: AFP.
A police spokesman, contacted by AFP after the incident, insisted authorities did not use rubber bullets, but did use tear gas on the crowd. Luis Acosta, a 34-year-old AFP photographer, was hit in the left thigh which was severely bruised, but he filed his photos of the protest before heading to the hospital.
Bron: AFP.
Stiekem een tuinhuisje plaatsen is er in Harderwijk niet meer bij. De gemeente laat voortaan een keer in de twee jaar digitale luchtfoto‘s maken die grondig worden bestudeerd. Het maken van luchtfoto‘s is sinds 1990 in zwang bij de gemeente Harderwijk. De foto‘s worden ondermeer gebruikt door de afdeling stadsontwikkeling om te bekijken waar illegaal is gebouwd.
(Sinds Volkert van der G. vast zit, en geen bezwaarschriften meer indient, hebben de ambtenaren van Harderwijk zeeën van tijd over...)
(Sinds Volkert van der G. vast zit, en geen bezwaarschriften meer indient, hebben de ambtenaren van Harderwijk zeeën van tijd over...)
In Hongkong en de aangrenzende Chinese provincie Guangdong dragen inwoners gezichtsmaskers uit angst voor de besmettelijke longziekte SARS.
Elk nadeel hep een voordeel: Michael Jackson kan nu ongemerkt over straat (maar dat is in deze kinderrijke omgeving meteen weer een nadeel).

Elk nadeel hep een voordeel: Michael Jackson kan nu ongemerkt over straat (maar dat is in deze kinderrijke omgeving meteen weer een nadeel).
De Centrale Bibliotheek in Dordrecht heeft deze week de foto-expositie Drie maanden in Gaza voortijdig beëindigd na een klacht van een bezoeker. De foto's en teksten gaven volgens de bezoeker een te eenzijdig beeld van het Midden-Oostenconflict. Dat meldde een woordvoerder van de bibliotheek gisteren.
De expositie is gemaakt door waarnemers van United Civilians for Peace. Volgens hen gaven de foto's en teksten een beeld van de Israëlische bezetting in Palestina, de Palestijnse zelfmoordaanslagen en het streven naar vrede van beide groepen.
Bron: ANP.
De expositie is gemaakt door waarnemers van United Civilians for Peace. Volgens hen gaven de foto's en teksten een beeld van de Israëlische bezetting in Palestina, de Palestijnse zelfmoordaanslagen en het streven naar vrede van beide groepen.
Bron: ANP.

De negentwintigjarige fotograaf Moises Saman wordt nog steeds vermist. Via het Rode Kruis en stille diplomatie van het Vaticaan wordt geprobeerd zijn verblijfplaats te achterhalen.
Meer nieuws over de vermiste fotografe Molly Bingham.
Hoewel ze van plan was via Iran naar Irak te reizen, is ze op 18 maart toch vanuit Jordanië via de autoweg Irak binnengekomen, waarschijnlijk in een bus en zonder geldige papieren. Op 21 maart maakte ze vanuit haar hotel foto's van de eerste explosies in Bagdad. Ze reisde naar Bagdad voor het relatief nieuwe persagentschap World Picture News (opgericht door fotograaf Seamus Conlan, die deze maand over dezelfde weg ook naar Bagdad reisde.)
Grensovergang Jordanië-Irak, foto Molly Bingham
Hoewel ze van plan was via Iran naar Irak te reizen, is ze op 18 maart toch vanuit Jordanië via de autoweg Irak binnengekomen, waarschijnlijk in een bus en zonder geldige papieren. Op 21 maart maakte ze vanuit haar hotel foto's van de eerste explosies in Bagdad. Ze reisde naar Bagdad voor het relatief nieuwe persagentschap World Picture News (opgericht door fotograaf Seamus Conlan, die deze maand over dezelfde weg ook naar Bagdad reisde.)
Grensovergang Jordanië-Irak, foto Molly Bingham
Iemand die denkt dat oorlog leuk is:
De 25-jarige vliegtuigspotter Erik Lenten uit De Bilt krijgt de kans van zijn leven. Drie dagen mag hij mee met een Amerikaanse vliegdekschip in de Middellandse zee, ondanks de Golfoorlog. ,,De tien fotorolletjes die ik heb liggen, zijn nog niet genoeg, vrees ik. Ik hou gewoon mijn vinger constant op de ontspanknop. Om zoveel mogelijk foto’s te maken,’’ zegt Lenten.
Op elk vliegdekschip is een hoge uitkijkpost. Lenten hoopt dat hij vanaf die plek mag fotograferen. ,,Ik heb niet het idee gekregen dat dat niet mag.’’ Zijn ultieme foto’s op de Truman? ,,Het opstijgen van de toestellen. F-14’s en F-18’s op weg naar Irak. Dat beeld is echt geweldig. Ze worden met een soort katapult in het wegdek weggeschoten. Heel spectaculair. Je krijgt dan mooie actiefoto’s met rookpluimen achter de staart. En dan natuurlijk de zee op de achtergrond. Dat wordt echt een ervaring!’’
Bron: Utrechts Nieuwsblad.
De 25-jarige vliegtuigspotter Erik Lenten uit De Bilt krijgt de kans van zijn leven. Drie dagen mag hij mee met een Amerikaanse vliegdekschip in de Middellandse zee, ondanks de Golfoorlog. ,,De tien fotorolletjes die ik heb liggen, zijn nog niet genoeg, vrees ik. Ik hou gewoon mijn vinger constant op de ontspanknop. Om zoveel mogelijk foto’s te maken,’’ zegt Lenten.
Op elk vliegdekschip is een hoge uitkijkpost. Lenten hoopt dat hij vanaf die plek mag fotograferen. ,,Ik heb niet het idee gekregen dat dat niet mag.’’ Zijn ultieme foto’s op de Truman? ,,Het opstijgen van de toestellen. F-14’s en F-18’s op weg naar Irak. Dat beeld is echt geweldig. Ze worden met een soort katapult in het wegdek weggeschoten. Heel spectaculair. Je krijgt dan mooie actiefoto’s met rookpluimen achter de staart. En dan natuurlijk de zee op de achtergrond. Dat wordt echt een ervaring!’’
Bron: Utrechts Nieuwsblad.
Bij de afweging bepaalde beelden of foto's van de oorlog in Irak aan het publiek voor te schotelen, lijkt de journalistieke afweging het belangrijkst. Daarna komt pas de morele afweging, vindt Peter Vasterman, docent massacommunicatie aan de School voor Journalistiek in Utrecht. Niet alle journalisten zijn dat met hem eens.
,,Alles zo maar ongefilterd doorgeven brengt veel risico's mee. Je kent de belangen achter de beelden niet altijd. Je weet niet wat voor effect heeft het op de lezer of kijker en in welk kader moet je zo'n foto plaatsen'', aldus Vasterman. Over het morele aspect constateert hij dat de media daarin dubbel zijn. ,,Als het om Amerikanen gaat, die als onze mensen worden gezien, is men over het algemeen veel voorzichtiger. Maar betreft het Irakezen, dan is de morele discussie een stuk minder. Dat zag je ook met de Afghanen op Cuba. Bovendien, bij hongersnoden in Afrika zien wij de afgrijselijkste beelden, zonder morele discussie.''
Veel Nederlandse kranten gaan terughoudend om met beelden van de oorlog in Irak. Het fotobeleid van dagbladen als Trouw is in deze dagen van oorlog niet anders dan anders. Dat betekent: in principe geen foto's van lijken of andere beelden die schokken. De mate van geweld die de kranten laten zien, hangt samen met de inhoud en het belang van het nieuws voor de lezer. Ook privacy speelt een rol. ,,Een Nederlander in een penibele situatie wiens familie nog van niks weet, komt er bij ons niet in'', legt adjunct-hoofdredacteur Wim Jansen van Trouw uit.
,,Het is vooral een kwestie van respect en van goede smaak'', voegt adjunct-hoofdredacteur Koert van Bekkum van het Nederlands Dagblad eraan toe. ,,Wie een overledene afbeeldt of treurende familieleden van heel dichtbij laat zien, pleegt inbreuk op iemands privacy. En meestal is dat helemaal niet nodig om de waarheid te kunnen vertellen. Alleen bij de genocide in Rwanda zijn we er een keer toe overgegaan om enkele van enige afstand genomen foto's van vermoorde mensen te plaatsen. Maar als je dit te vaak doet, stompt het af. En dat kan niet de bedoeling zijn als je uiterst schokkende gebeurtenissen waarheidsgetrouw wilt verslaan.''
De hoofdredactie van De Telegraaf laat weten in dezen geen beleid te hebben. NRC Handelsblad is niet per definitie tegen schokkende foto's, maar toont ze liever binnenin de krant. ,,Daar kan meer dan op de voorpagina, die op de deurmat of in een krantenrek voor iedereen zichtbaar is'', zegt adjunct-hoofdredacteur Birgit Donker. ,,Elke oorlog is vuil en daar horen ook slachtoffers bij. Maar soms zegt een een ingetogen beeld meer dan een hoop ellende.'' .
Het ANP onthoudt zijn afnemers geen enkele foto. ,,Alles gaat door en de kranten kunnen vervolgens hun eigen afweging maken'', zegt Leo Blom, chef van de beeldredactie van het persbureau. ,,Dat wij een foto te erg vonden om door te zenden, is nog niet aan de orde geweest.'' Het ANP verspreidt nu per dag ongeveer tweehonderd foto's die met de oorlog te maken hebben; vijftig uit het oorlogsgebied zelf en 150 van allerlei zaken eromheen, zoals demonstraties of president Bush die een persconferentie geeft.
Bron: ANP.
,,Alles zo maar ongefilterd doorgeven brengt veel risico's mee. Je kent de belangen achter de beelden niet altijd. Je weet niet wat voor effect heeft het op de lezer of kijker en in welk kader moet je zo'n foto plaatsen'', aldus Vasterman. Over het morele aspect constateert hij dat de media daarin dubbel zijn. ,,Als het om Amerikanen gaat, die als onze mensen worden gezien, is men over het algemeen veel voorzichtiger. Maar betreft het Irakezen, dan is de morele discussie een stuk minder. Dat zag je ook met de Afghanen op Cuba. Bovendien, bij hongersnoden in Afrika zien wij de afgrijselijkste beelden, zonder morele discussie.''
Veel Nederlandse kranten gaan terughoudend om met beelden van de oorlog in Irak. Het fotobeleid van dagbladen als Trouw is in deze dagen van oorlog niet anders dan anders. Dat betekent: in principe geen foto's van lijken of andere beelden die schokken. De mate van geweld die de kranten laten zien, hangt samen met de inhoud en het belang van het nieuws voor de lezer. Ook privacy speelt een rol. ,,Een Nederlander in een penibele situatie wiens familie nog van niks weet, komt er bij ons niet in'', legt adjunct-hoofdredacteur Wim Jansen van Trouw uit.
,,Het is vooral een kwestie van respect en van goede smaak'', voegt adjunct-hoofdredacteur Koert van Bekkum van het Nederlands Dagblad eraan toe. ,,Wie een overledene afbeeldt of treurende familieleden van heel dichtbij laat zien, pleegt inbreuk op iemands privacy. En meestal is dat helemaal niet nodig om de waarheid te kunnen vertellen. Alleen bij de genocide in Rwanda zijn we er een keer toe overgegaan om enkele van enige afstand genomen foto's van vermoorde mensen te plaatsen. Maar als je dit te vaak doet, stompt het af. En dat kan niet de bedoeling zijn als je uiterst schokkende gebeurtenissen waarheidsgetrouw wilt verslaan.''
De hoofdredactie van De Telegraaf laat weten in dezen geen beleid te hebben. NRC Handelsblad is niet per definitie tegen schokkende foto's, maar toont ze liever binnenin de krant. ,,Daar kan meer dan op de voorpagina, die op de deurmat of in een krantenrek voor iedereen zichtbaar is'', zegt adjunct-hoofdredacteur Birgit Donker. ,,Elke oorlog is vuil en daar horen ook slachtoffers bij. Maar soms zegt een een ingetogen beeld meer dan een hoop ellende.'' .
Het ANP onthoudt zijn afnemers geen enkele foto. ,,Alles gaat door en de kranten kunnen vervolgens hun eigen afweging maken'', zegt Leo Blom, chef van de beeldredactie van het persbureau. ,,Dat wij een foto te erg vonden om door te zenden, is nog niet aan de orde geweest.'' Het ANP verspreidt nu per dag ongeveer tweehonderd foto's die met de oorlog te maken hebben; vijftig uit het oorlogsgebied zelf en 150 van allerlei zaken eromheen, zoals demonstraties of president Bush die een persconferentie geeft.
Bron: ANP.
donderdag, maart 27, 2003
MTV UK heeft de uitzending van clips die (hoe vaag ook) met oorlog verband houden, opgeschort.
Mag Rock The Casbah nog wel? Please?
The king called up his jet fighters
He said you better earn your pay
Drop your bombs between the minarets
Down the Casbah way
The jet pilots wailed
The shareef don't like it
Rockin' the Casbah
Rock the Casbah
The Clash
Mag Rock The Casbah nog wel? Please?
The king called up his jet fighters
He said you better earn your pay
Drop your bombs between the minarets
Down the Casbah way
The jet pilots wailed
The shareef don't like it
Rockin' the Casbah
Rock the Casbah
The Clash
Eva Braun was de tweede dochter van een onderwijzer en een naaister uit München. Ze droomde ervan, danseres of filmactrice te worden, maar ze werd verkoopster in een fotozaak waar Hitlers NSDAP grote bestellingen deed. Haar chef, Heinrich Hoffmann, werd zelfs Hitlers hoffotograaf. Haar baas vond Eva 'een vrouw zoals je ze vaak ziet op doorsnee reclamefoto's' en beschreef haar als 'zonder meer mooi, met haar blauwe ogen, ook al had ze een poppengezicht'. Hitler liet z'n rechterhand Martin Bormann alvast checken, of Eva geen joods bloed had.
Bron: Het Volk.
Bron: Het Volk.
Henry Lopez, a military photographer in southern Iraq, was shot Sunday. A bullet that hit him is still lodged in his right shoulder.
"We were going through this town and all of a sudden we got ambushed," Lopez said. "I was really scared. You could just hear bullets flying by. They were firing artillery also. And it's just scary. I never felt that much fear in my life. Ever."
Bron: ABCNews.
"We were going through this town and all of a sudden we got ambushed," Lopez said. "I was really scared. You could just hear bullets flying by. They were firing artillery also. And it's just scary. I never felt that much fear in my life. Ever."
Bron: ABCNews.
In times of war, there are few happy stories. Bill Davison family can tell you one. He just about cried with joy when he picked up his Sunday copy of The Bremerton Sun newspaper. On the cover was his son, U.S. Marine Sgt. Adam Davison, peering around a wall near Basra in southern Iraq.
foto Lauren Rebours

foto Lauren Rebours
Moises Saman, de persfotograaf die net als zijn collega Molly Bingham inmiddels drie dagen vermist is, is door Irakese politie uit het Palestine Hotel gezet omdat zijn papieren niet in orde zouden zijn. Hij kwam een maand geleden met een tijdelijk visum Irak binnen, en had het afgelopen weekeinde alle benodigde papieren, waaronder een nieuw visum en een accreditatie van het Ministerie van Informatie, in zijn bezit.
Bron: WNBC.
Bron: WNBC.
GSM-fototelefoons kunnen niet alleen de privacy schenden maar ook de auteursrechten. In musea bijvoorbeeld, en andere plaatsen waar niet gefotografeerd mag worden, maar haast niet meer te zien is of iemand belt of fotografeert. Het aantal rechtszaken hierover in Japan neemt toe, en de Italiaanse overheid heeft er stringente regels voor gepubliceerd.
Bron: Villamedia.
Bron: Villamedia.
De naamsbekendheid van Reuters-fotograaf Jerry Lampen neemt razendsnel toe nu hij in radio- en televisieprogramma's als "onze man in Irak" telefonisch verslag doet van zijn belevenissen aan het front. Zo was hij gisteravond te beluisteren in NOVA en eerder al op Radio 1. Overigens was hij voor de oplettende kijker in beeld te zien op een truck vanwaaruit voedsel werd uitgedeeld aan hongerige Iraqi's.
Op is op. Foto Jerry Lampen

Op is op. Foto Jerry Lampen
Staatssecretaris van Milieu, Pieter van Geel, opende maandag 24 maart in het Stadhuis van Den Haag de fototentoonstelling 'Half Life - leven met de gevolgen van nucleair afval'. De Russische plaats Mayak, waar het grootste nucleaire complex ter wereld staat, is door lozingen en ongelukken zwaar radioactief vervuild. De Nederlandse fotograaf Robert Knoth legde daar voor Greenpeace het dagelijks leven van de bewoners op indringende wijze vast. De fototentoonstelling is van 24 maart tot 12 april 2003 te zien in het Atrium van Stadhuis Den Haag, en daarnaast op een speciale website.


The New York-based Committee to Protect Journalists says they had been told that Iraqi officials had ordered the expulsion of journalists who couldn't provide correct visa and media credentials.
The committee said freelance photojournalist Molly Bingham was reportedly expelled. Her father, Barry Bingham Jr., said he last heard from his daughter in a brief e-mail received Saturday. She arrived in Baghdad on March 17 and was staying at the Palestine Hotel. She has not been heard from since the beginning of the week. The committee did not have any information on Bingham's assignments or what organizations she was working for.
Molly Bingham initially did not have an Iraqi visa. She planned to enter the country by obtaining a visa in Iran that would permit her to cross the rival nations' shared northeastern border. Her mother Edie says the Iraqi Ministry of Information confiscated her satellite phone when her daughter arrived in Baghdad.
Bron: Associated Press.
Meer informatie over Molly Bingham: zie 21 maart.
The committee said freelance photojournalist Molly Bingham was reportedly expelled. Her father, Barry Bingham Jr., said he last heard from his daughter in a brief e-mail received Saturday. She arrived in Baghdad on March 17 and was staying at the Palestine Hotel. She has not been heard from since the beginning of the week. The committee did not have any information on Bingham's assignments or what organizations she was working for.
Molly Bingham initially did not have an Iraqi visa. She planned to enter the country by obtaining a visa in Iran that would permit her to cross the rival nations' shared northeastern border. Her mother Edie says the Iraqi Ministry of Information confiscated her satellite phone when her daughter arrived in Baghdad.
Bron: Associated Press.
Meer informatie over Molly Bingham: zie 21 maart.
Wim Kempenaers, freelance fotograaf voor Het Nieuwsblad en de Standaard, heeft voor de derde keer op rij de prestigieuze Nikon Press Photo Award 2002 gewonnen. Het winnende portret toont Dirk Breynaert, directeur van Newtec. ,,Een directeur hoeft niet altijd als een stijve hark in maatpak op de foto '', reageert Wim Kempenaers. ,,Het is een nationale erkenning voor mijn werk. De 2.500 euro aan prijzengeld is mooi meegenomen.'' In de categorie nieuwsfoto's ging de prijs naar Geert Vanden Wijngaert (Associated Press), de beste sportfoto was van Rudi Van Beek (Belga).
De spurtzege van Mario Cipollini, de vreugde-uitbarsting voorbij de finish. Die foto's van het WK in Zolder gingen de wereld rond. Maar sport is meer dan prestaties. Sport brengt ook emotie, bij supporters en bij toeschouwers. Handjesklappen, een vuist in de lucht als het peloton passeert. Deze foto van Rudi Van Beek illustreert dat perfect. Volgens het rapport van de jury had hij 'oog voor de toeschouwer zonder wie deze wielerkoers of om het even welke sportmanifestatie niet kan gehouden worden'. "Het is een evolutie in de sport", zegt Van Beek zelf. "Emotie, juichen, hooliganisme... het is belangrijker geworden dan de wedstrijd zelf. Misschien daarom dat deze foto van een Nederlandse supporter wint als sportfoto en niet een foto van een prestatie op zich."
Tot 8 april kunnen de foto's van de 49 deelnemende fotografen bekeken worden in de Patio van het Résidence Palace in Brussel.
Bron: Het Nieuwsblad.
De spurtzege van Mario Cipollini, de vreugde-uitbarsting voorbij de finish. Die foto's van het WK in Zolder gingen de wereld rond. Maar sport is meer dan prestaties. Sport brengt ook emotie, bij supporters en bij toeschouwers. Handjesklappen, een vuist in de lucht als het peloton passeert. Deze foto van Rudi Van Beek illustreert dat perfect. Volgens het rapport van de jury had hij 'oog voor de toeschouwer zonder wie deze wielerkoers of om het even welke sportmanifestatie niet kan gehouden worden'. "Het is een evolutie in de sport", zegt Van Beek zelf. "Emotie, juichen, hooliganisme... het is belangrijker geworden dan de wedstrijd zelf. Misschien daarom dat deze foto van een Nederlandse supporter wint als sportfoto en niet een foto van een prestatie op zich."
Tot 8 april kunnen de foto's van de 49 deelnemende fotografen bekeken worden in de Patio van het Résidence Palace in Brussel.
Bron: Het Nieuwsblad.
Tijdens deze Golfoorlog zijn al meer journalisten omgekomen dan gedurende de hele golfoorlog van 1991. Destijds werd de Duitse fotograaf Gad Gross in Koerdistan doodgeschoten door het Iraakse leger. Zijn verhaal is opgetekend in het boek Shutterbabe van Deborah Copaken Kogan en in een artikel van Frank Smyth voor de Village Voice.
Meer interessant leesvoer in oorlogstijd: het boek Reizen langs de frontlijn van Arnold Karskens. Nu zelf gewapend met een Nikon D100 actief in de belegerde Iraakse hoofdstad, geeft hij in het boek handige toeristische tips voor een verblijf aldaar:
Hotel Al Rasheed heeft 400 kamers met kogelwerend glas, en ruime schuilkelders. Wel worden alle kamers afgeluisterd, dus minder geschikt voor een vakantie van Edwin de Roy en prinses Margarita. Gelukkig zijn de restaurants langs de rivier Tigres aangenaam koel.
Actuele verslagen van Arnold Karskens zijn te horen bij Barend & van Dorp en elke week te lezen in Nieuwe Revu.
Meer interessant leesvoer in oorlogstijd: het boek Reizen langs de frontlijn van Arnold Karskens. Nu zelf gewapend met een Nikon D100 actief in de belegerde Iraakse hoofdstad, geeft hij in het boek handige toeristische tips voor een verblijf aldaar:
Hotel Al Rasheed heeft 400 kamers met kogelwerend glas, en ruime schuilkelders. Wel worden alle kamers afgeluisterd, dus minder geschikt voor een vakantie van Edwin de Roy en prinses Margarita. Gelukkig zijn de restaurants langs de rivier Tigres aangenaam koel.
Actuele verslagen van Arnold Karskens zijn te horen bij Barend & van Dorp en elke week te lezen in Nieuwe Revu.
Berichten uit Bagdad:
The weather is so bad that we can't even focus. Baghdad is covered with dust and smoke. The orange color and dusty atmosphere make us feel like it is the end of the world. I used to do without escorts, but since the war started it is mandatory to have an escort and let me say it is useful. An escort girl is more than welcome!
Patrick Baz, die ondanks alles zijn gevoel voor humor heeft behouden. In 2000 schoot een Israëlische militair hem opzettelijk in de vingers toen hij verslag deed van rellen in Ramallah op de West-Oever.
On the second night of the bombing, the heaviest so far, there were instances where ministry agents went door-to-door looking for photographers, confiscating disks and cameras. A couple of photographers got their cameras smashed, and one got his camera thrown out from the roof of the hotel. All the photogs that got their equipment confiscated got it back the next day.
Moises Saman
Bron: PDN.
Moises Saman
The weather is so bad that we can't even focus. Baghdad is covered with dust and smoke. The orange color and dusty atmosphere make us feel like it is the end of the world. I used to do without escorts, but since the war started it is mandatory to have an escort and let me say it is useful. An escort girl is more than welcome!
Patrick Baz, die ondanks alles zijn gevoel voor humor heeft behouden. In 2000 schoot een Israëlische militair hem opzettelijk in de vingers toen hij verslag deed van rellen in Ramallah op de West-Oever.
On the second night of the bombing, the heaviest so far, there were instances where ministry agents went door-to-door looking for photographers, confiscating disks and cameras. A couple of photographers got their cameras smashed, and one got his camera thrown out from the roof of the hotel. All the photogs that got their equipment confiscated got it back the next day.
Moises Saman
Bron: PDN.

Moises Saman
woensdag, maart 26, 2003
De internetsite van de Arabische televisiezender Aljazeera is sinds dinsdagochtend niet bereikbaar voor internetgebruikers. Piraten hebben volgens de zender de site platgelegd, zo verklaarde een woordvoerder van Aljazeera op woensdag.
Het hoofd van de internetafdeling van het televisiestation, Abdel Azziz al-Mahmoud, sprak van massale aanvallen op de site sinds de zender de lichamen van gesneuvelde Amerikaanse soldaten in beeld bracht. Ook op de site waren deze beelden te zien, en daarnaast ook schokkende opnamen van Iraakse slachtoffers, waaronder een kind met een weggeslagen schedel.
Het hoofd van de internetafdeling van het televisiestation, Abdel Azziz al-Mahmoud, sprak van massale aanvallen op de site sinds de zender de lichamen van gesneuvelde Amerikaanse soldaten in beeld bracht. Ook op de site waren deze beelden te zien, en daarnaast ook schokkende opnamen van Iraakse slachtoffers, waaronder een kind met een weggeslagen schedel.
In het hoofdgebouw en in Galerie 39 toont het Amsterdams Centrum voor Fotografie nieuw werk van Jaap Bijsterbosch, Leo Erken, Reinier Gerritsen, Wil van Iersel, Hans van der Meer, Corinne Noordenbos, Andrea Stultiëns, Jan Voster en Daan Wormsbecher.
Dit alles onder de titel Whatever happened to Robert Frank? Een onderzoek naar het autonome beeld in de documentaire fotografie van dit moment.
Dit alles onder de titel Whatever happened to Robert Frank? Een onderzoek naar het autonome beeld in de documentaire fotografie van dit moment.
This year's winner of the Fuji-film press photographer of the year is the Star's photo-journalist Debbie Yazbek. It's the second time she has won the prestigious award. Yazbek is the only female photographer to have won the award in its 16-year history.
Judges described her work as emotive and beautifully composed.
Bron: SABC News.
Judges described her work as emotive and beautifully composed.
Bron: SABC News.
dinsdag, maart 25, 2003
Human shield Daniel Pepper, a 23-year-old Jewish-American photographer, admitted to the Telegraph that he had been duped by Saddam's secret police. "Anyone with half a brain must see that Saddam has to be taken out. It is extraordinarily ironic that the anti-war protesters are marching to defend a government which stops its people exercising that freedom," Piper wrote.
Fotojournalist Werry Crone van het dagblad Trouw is vanavond te gast bij het NPS-radioprogramma Kunststof. (Met aan de telefoon Jerry Lampen vanuit Irak, onder andere over onderstaande foto.)
19.05-20.00 Radio 1 NPS
An Iraqi girl collects water handed out by U.S. soldiers in Umm Qasr.
Foto Jerry Lampen
19.05-20.00 Radio 1 NPS

An Iraqi girl collects water handed out by U.S. soldiers in Umm Qasr.
Foto Jerry Lampen
Een mode-deskundige op Radio 1: Helemaal in deze zomer is de army-look voor als je in de desert aan het survivallen bent.
Oh, dus dáárom zijn al die fotografen en soldaten naar Irak vertrokken: voor modereportages in Vogue, Elle enzovoort.
Bush heeft wel een gevoel voor de nieuwe trends blijkbaar, anders dan Saddam Hoessein en Tareq Aziz met hun uilebrillen die helemaal out of fashion zijn. Zo bezien is het onbegrijpelijk dat President Chirac, uit het modeland bij uitstek Frankrijk, de nieuwste troepenbeweging in de mode helemaal gemist heeft...

Oh, dus dáárom zijn al die fotografen en soldaten naar Irak vertrokken: voor modereportages in Vogue, Elle enzovoort.
Bush heeft wel een gevoel voor de nieuwe trends blijkbaar, anders dan Saddam Hoessein en Tareq Aziz met hun uilebrillen die helemaal out of fashion zijn. Zo bezien is het onbegrijpelijk dat President Chirac, uit het modeland bij uitstek Frankrijk, de nieuwste troepenbeweging in de mode helemaal gemist heeft...

Naast Mevrouw Arean opereert natuurlijk ook die andere grote denker, Thom Hoffman. Hoffman heette vroeger Ancion en veranderde z'n naam uit schaamte de hoofdrol te hebben gespeeld in m'n eerste film, "Lüger". Ook Thom moet je, geloof ik, niks kwalijk nemen. Want of je hem nu zag in de rol van nepintellectueel bij "Zomergasten", bij Philip Freriks over Srebrenica, of in het gevolg van Dennis Hopper - door Thom 'een groot kunstenaar' genoemd -, 't was allemaal even nep en namaak; een acteur die een te zware rol torst.
Theo van Gogh
Theo van Gogh
Acteur Adrien Brody, die maandagochtend de Oscar voor de beste mannelijke hoofdrol won, heeft een beroemde moeder: fotografe Sylvia Plachy.
"There's something of the intense and unexpected soulfulness of his mother's photographs that is also present in his acting," noted Richard Goldstein, executive editor of the Voice. "His mom is a great artist, so I'm not surprised he became a great actor."
Sylvia Plachy is a staff photographer for the Village Voice. Her weekly picture for the UNGUIDED TOUR page of the Voice has been a joyous inspiration to a whole generation of photographers. She has also published a book of the same name. Sylvia's work is intuitive, gutsy and oddly familiar like a dream fragment recalled. Her most recent book (with James Ridgeway) RED LIGHT is a compassionate and insightful look at the sex industry. Bookstores report that they can't keep the book on the shelves. Why? Because the book is stolen so often!
Barbie convention, foto Sylvia Plachy
"There's something of the intense and unexpected soulfulness of his mother's photographs that is also present in his acting," noted Richard Goldstein, executive editor of the Voice. "His mom is a great artist, so I'm not surprised he became a great actor."
Sylvia Plachy is a staff photographer for the Village Voice. Her weekly picture for the UNGUIDED TOUR page of the Voice has been a joyous inspiration to a whole generation of photographers. She has also published a book of the same name. Sylvia's work is intuitive, gutsy and oddly familiar like a dream fragment recalled. Her most recent book (with James Ridgeway) RED LIGHT is a compassionate and insightful look at the sex industry. Bookstores report that they can't keep the book on the shelves. Why? Because the book is stolen so often!

Barbie convention, foto Sylvia Plachy
maandag, maart 24, 2003
Na een lange tijd onder constructie te zijn geweest, is de website van fotojournalist Marcel Molle nu officieel online. Met een 15 inch-monitor is het wat moeilijk navigeren door het menu (er komen toch weinig bezoekers met zo'n monitor op de site, aldus M.M.) maar de foto's zijn erg de moeite waard. Veel harde zwartwitfoto's naar Hollandse traditie, maar ook panorama-opnamen, gemaakt met een Noblex 135. (Met dank aan Thomas Schlijper voor de tip.)
foto Marcel Molle

foto Marcel Molle
Er zijn nog meer landen dan Nederland die niet openlijk, maar in de praktijk wel degelijk meedoen in de oorlog. Dat blijkt pas als er een militair in beeld verschijnt. Oops!
Poland admitted on Monday that its elite commando unit had taken part in the U.S.-led attack on Iraq after the soldiers posed for Reuters news photographer Desmond Boylan. The Defense Ministry had denied that special forces were involved in combat, but on Monday it confirmed their participation after dailies splashed photographs of the soldiers in the Iraqi port of Umm Qasr, where U.S.-led troops are battling pockets of Iraqi resistance. Defense Minister Jerzy Szmajdzinski refused, however, to give details of the troops' role in supporting the main U.S.-British force fighting to oust Iraqi President Saddam Hussein. "This is secret," he added.
Poland sent 200 troops to the Gulf in what they originally said was a supporting, non-combat, role. The Reuters photographs showed masked Polish soldiers taking prisoners, scrawling graffiti on a portrait of Saddam and posing with U.S. Navy Seals holding up a U.S. flag. "These photos shouldn't have happened," said Szmajdzinski. "The next time it will definitely be with the Polish flag."
Surveys show that most people in this east European country of 38 million do not want Polish troops to take active part in fighting in Iraq, although a majority backs an auxiliary role. Szmajdzinski denied the government had failed to tell the nation that Polish troops would take part in combat.
Bron: Reuters.
Poland admitted on Monday that its elite commando unit had taken part in the U.S.-led attack on Iraq after the soldiers posed for Reuters news photographer Desmond Boylan. The Defense Ministry had denied that special forces were involved in combat, but on Monday it confirmed their participation after dailies splashed photographs of the soldiers in the Iraqi port of Umm Qasr, where U.S.-led troops are battling pockets of Iraqi resistance. Defense Minister Jerzy Szmajdzinski refused, however, to give details of the troops' role in supporting the main U.S.-British force fighting to oust Iraqi President Saddam Hussein. "This is secret," he added.
Poland sent 200 troops to the Gulf in what they originally said was a supporting, non-combat, role. The Reuters photographs showed masked Polish soldiers taking prisoners, scrawling graffiti on a portrait of Saddam and posing with U.S. Navy Seals holding up a U.S. flag. "These photos shouldn't have happened," said Szmajdzinski. "The next time it will definitely be with the Polish flag."
Surveys show that most people in this east European country of 38 million do not want Polish troops to take active part in fighting in Iraq, although a majority backs an auxiliary role. Szmajdzinski denied the government had failed to tell the nation that Polish troops would take part in combat.
Bron: Reuters.
Vluchtelingen zijn in Jordanië nergens te bekennen, maar over gebrek aan belangstelling hebben de locale bedoeïnen niet te klagen. Vrijwel iedere haring die de grond in gaat, wordt door een fotograaf of cameraploeg vastgelegd. Het wemelt in Ruweished namelijk van de journalisten. Pakweg 300 zijn er de afgelopen dagen neergestreken in het stoffige woestijnstadje dat 260 kilometer ten oosten van de Jordaanse hoofdstad Amman en enkele tientallen kilometers ten westen van de grenspost Karama ligt. Een deel van de journalisten wil het vluchtelingenverhaal verslaan, de overgrote meerderheid wacht met ongeduld op de eerste de beste mogelijk om Irak in te gaan. "Daar gebeurt het allemaal. Hier is helemaal niks te doen. Ik ben al drie dagen hier en het eindeloze wachten begint me de keel uit te hangen. Gelukkig is er wel drank", zegt een ervaren Britse oorlogsverslaggever.
Zijn geduld zal waarschijnlijk nog heel wat langer op de proef worden gesteld. De verwachting dat het regime van Saddam Hoessein binnen een paar dagen zou instorten na het begin van de oorlog, lijkt vooralsnog niet uit te komen. En een majoor van het Amerikaanse Central Command in Doha is vanmorgen speciaal naar Ruweished gekomen om de ongeduldig wachtende meute journalisten op het hart te drukken vooral niet Irak binnen te gaan voordat ze te horen krijgen dat het veilig is. "U riskeert onder vuur genomen te worden als u zomaar Irak in trekt", zo heeft hij gewaarschuwd.
Dus zit het legertje journalisten voorlopig nog vast in Ruweished. Tot onverholen vreugde van de plaatselijke bevolking. De middenstand van het straatarme woestijnstadje beleeft gouden tijden en ook menige inwoner slaat een slaatje uit de instroom van kapitaalkrachtige verslaggevers, fotografen, technici en cameralieden. Het gros van de journalisten heeft, bij gebrek aan hotels, kamers, caravans of hele huizen gehuurd voor bedragen waar ze in Ruweished in normale tijden slechts van kunnen dromen. Een huis zonder meubilair of enig comfort, met slechts stromend water en een gat in de grond als wc doet in Ruweished dezer dagen 1000 dollar per maand, twee maanden huur vooruit te betalen graag.
Bron: Haagsche Courant .
Zijn geduld zal waarschijnlijk nog heel wat langer op de proef worden gesteld. De verwachting dat het regime van Saddam Hoessein binnen een paar dagen zou instorten na het begin van de oorlog, lijkt vooralsnog niet uit te komen. En een majoor van het Amerikaanse Central Command in Doha is vanmorgen speciaal naar Ruweished gekomen om de ongeduldig wachtende meute journalisten op het hart te drukken vooral niet Irak binnen te gaan voordat ze te horen krijgen dat het veilig is. "U riskeert onder vuur genomen te worden als u zomaar Irak in trekt", zo heeft hij gewaarschuwd.
Dus zit het legertje journalisten voorlopig nog vast in Ruweished. Tot onverholen vreugde van de plaatselijke bevolking. De middenstand van het straatarme woestijnstadje beleeft gouden tijden en ook menige inwoner slaat een slaatje uit de instroom van kapitaalkrachtige verslaggevers, fotografen, technici en cameralieden. Het gros van de journalisten heeft, bij gebrek aan hotels, kamers, caravans of hele huizen gehuurd voor bedragen waar ze in Ruweished in normale tijden slechts van kunnen dromen. Een huis zonder meubilair of enig comfort, met slechts stromend water en een gat in de grond als wc doet in Ruweished dezer dagen 1000 dollar per maand, twee maanden huur vooruit te betalen graag.
Bron: Haagsche Courant .
Bij een staatsbezoek hoort omkleden en nog eens omkleden. Als het meezit kunnen de Brazilianen Máxima vier keer in een andere outfit bewonderen. Er moeten mooie foto's gemaakt kunnen worden; de bladen – ook de Braziliaanse – hebben belangstelling.
Zolang de Brazilianen zelf hun republiek maar kunnen houden, vinden ze royalty leuk om naar te kijken. De Nederlandse ambassade ziet vooral dat laatste met zorg tegemoet. De Braziliaanse pers laat zich weinig gelegen liggen aan instructies over afstand bewaren en rustig wachten tot het Hare Majesteit behaagt. Huppetee, erop af jongens! Hier hebben instanties als RVD en DKDB – de welbekende dienst koninklijke en diplomatieke beveiliging – niets in te brengen. Ze zijn hier maar te gast. Eef wie?
Dit Brazilië, dit is het land van Lula. Hier blijft een fotograaf niet buiten achter een hekje staan als er binnen iets te zien is. "De Braziliaanse pers is buitengewoon moeilijk aan te sturen", moppert de RVD. En niet alleen dat. "De politie treedt ook weinig op. Potdomme nogan toe!"
Bron: Haagsche Courant.
foto Carlos Barria
Zolang de Brazilianen zelf hun republiek maar kunnen houden, vinden ze royalty leuk om naar te kijken. De Nederlandse ambassade ziet vooral dat laatste met zorg tegemoet. De Braziliaanse pers laat zich weinig gelegen liggen aan instructies over afstand bewaren en rustig wachten tot het Hare Majesteit behaagt. Huppetee, erop af jongens! Hier hebben instanties als RVD en DKDB – de welbekende dienst koninklijke en diplomatieke beveiliging – niets in te brengen. Ze zijn hier maar te gast. Eef wie?
Dit Brazilië, dit is het land van Lula. Hier blijft een fotograaf niet buiten achter een hekje staan als er binnen iets te zien is. "De Braziliaanse pers is buitengewoon moeilijk aan te sturen", moppert de RVD. En niet alleen dat. "De politie treedt ook weinig op. Potdomme nogan toe!"
Bron: Haagsche Courant.

foto Carlos Barria
In Galerie Torch in Amsterdam is sinds 22 maart de expositie Vanity Fair te zien. Foto's van wereldberoemde sterren, die de belichaming zijn van de uitdrukking 'alles is ijdelheid'. Er hangen glamourfoto's van onder anderen Richard Avedon, Anton Corbijn, David Lachapelle, Roxanne Lowitt en andere hotshots. De expositie is samengesteld door Armondo Parisi.
Beroemde fotografen leven voort in de straatnamen van Haveneiland-West op IJburg in Amsterdam. Cas Oorthuys krijgt er een kade.
Al eerder werd op deze plaats bericht over de fotoreportage van Mario Testino met kroonprins Willem-Alexander en Máxima. Annet Gelink van de gelijknamige Amsterdamse galerie, die veel contact heeft met de fotograaf, bevestigt de fotosessie in het Parool: ''Testino is een maand geleden bij het koninklijk paar op bezoek geweest en ik kan je verklappen, het portret is héél glamorous.'' Het Parool schreef enige tijd terug dat het paar ook bij de opening van de tentoonstelling van Testino in het FOAM museum aanwezig was geweest, maar dat was niet het geval.
Kort na de uitreiking van de Oscars in Los Angeles zijn filmjournalist Rene Mioch en regisseuse Paula van der Oest, van de genomineerde film Zus & zo gearresteerd. Mioch kon bij één van de Oscarfeesten geen toegangskaartje laten zien aan een beveiligingsbeambte, terwijl hij wel al binnen was. ,,In no time stonden vijf stille agenten met van die oortjes om ons heen. Ik dacht even dat we door hun naar de limo werden begeleid voor een volgende feest, maar we zijn uiteindelijk bij een politiebureau afgezet waar mensen geboeid tegen de muur stonden'', vertelde Mioch, kort nadat hij en Van der Oest weer werden vrijgelaten. Alles bleek te berusten op een misverstand.
Mioch en Van der Oest werden opgepakt toen de filmjournalist terugliep naar de ingang om een nieuwe Oscar van chocolade te halen. Deze hadden beiden eerder bij binnenkomst gekregen, maar Van der Oest constateerde dat die van haar kapot was. Mioch zou bij de ingang wel even een nieuwe gaan halen. Daar vroeg een beveiligingsbeambte of hij het entreekaartje kon laten zien. Die had hij niet meer, net als Van der Oest. Daarop werden ze gearresteerd. Op het politiebureau werd snel duidelijk dat het een misverstand was, al werden nog wel mugshots van ze genomen, "foto's met zo'n nummer onder je gezicht."
Een agent constateerde dat de twee uit Amsterdam kwamen, "het land dat neutraal staat in de oorlog". Mioch antwoordde: "Sorry, maar ik moet u zeggen dat wij jullie steunen."
Bronnen: ANP, AT5.
Mioch en Van der Oest werden opgepakt toen de filmjournalist terugliep naar de ingang om een nieuwe Oscar van chocolade te halen. Deze hadden beiden eerder bij binnenkomst gekregen, maar Van der Oest constateerde dat die van haar kapot was. Mioch zou bij de ingang wel even een nieuwe gaan halen. Daar vroeg een beveiligingsbeambte of hij het entreekaartje kon laten zien. Die had hij niet meer, net als Van der Oest. Daarop werden ze gearresteerd. Op het politiebureau werd snel duidelijk dat het een misverstand was, al werden nog wel mugshots van ze genomen, "foto's met zo'n nummer onder je gezicht."
Een agent constateerde dat de twee uit Amsterdam kwamen, "het land dat neutraal staat in de oorlog". Mioch antwoordde: "Sorry, maar ik moet u zeggen dat wij jullie steunen."
Bronnen: ANP, AT5.
In towns like Safwan, just over the border with Kuwait, cordiality towards correspondents and other foreigners has turned to hostility. An AFP photographer waiting in front of the local hospital had a gun waved in his face by an Iraqi hissing "go home."
Bron: Haveeru Daily.
Bron: Haveeru Daily.
zondag, maart 23, 2003
Robert van den Berge studeerde fotografie in Den Haag. Na zijn studies werkte hij als reclamefotograaf in Brussel, zijn specialisatie was stillevens en "food". Na zeven jaar legde hij zijn camera's neer en werd boeddhistisch monnik. In India begon hij weer met fotografie en gaf hij als vrijwilliger fotografie-cursussen.
Geconfronteerd met de Tibetaanse situatie begon hij de hem omringende ellende te fotograferen. Na twee en een half jaar gaf hij zijn geloften terug en begon te freelancen in New Delhi voor klanten als AFP, Time Magazine, The Daily Telegraph Magazine en de Franse krant Libération en op het ogenblik werkt hij voor verscheidene pers-agentschappen waaronder ANP, Corbis/Sygma en een regionaal dagblad. Verscheidene reizen naar India en Nepal zijn gepland voor verdere sociale documentaires.
Meer van zijn werk kun je vinden bij Eye of the Low Countries.
foto Robert van den Berge
Geconfronteerd met de Tibetaanse situatie begon hij de hem omringende ellende te fotograferen. Na twee en een half jaar gaf hij zijn geloften terug en begon te freelancen in New Delhi voor klanten als AFP, Time Magazine, The Daily Telegraph Magazine en de Franse krant Libération en op het ogenblik werkt hij voor verscheidene pers-agentschappen waaronder ANP, Corbis/Sygma en een regionaal dagblad. Verscheidene reizen naar India en Nepal zijn gepland voor verdere sociale documentaires.
Meer van zijn werk kun je vinden bij Eye of the Low Countries.

foto Robert van den Berge
Photographer Luc Delahaye is safe after coming under Iraqi gunfire yesterday. Delahaye hid for several hours after his Mitsubishi Pajero was attacked. Later he was picked up by US military and returned safely.
Luc and I had been hiding out in the desert frontier. We had crossed the border on our own. Now here we were with a group of Marines. As “unilaterals,” journalists who are not embedded with U.S. forces, we were not all that welcome. We drove down a road with mines on either side. At night, the Marines told us that we had to go back south. Despite the dangers, we chose not to follow their orders. After a night sleeping in our cars, we decided we would cut west into the desert to the town of An Nasiriya, west of Basra, and meet up with the Army’s Third Infantry Division, which we knew was going north to Baghdad. We headed across the desert, off-road, at about 7:30 in the morning on Saturday. Following tracks in the sand, we used walkie-talkies and GPS devices that gave us our longitude and latitude.
It was a nerve-racking drive. There were no landmarks, just long convoys, snakelike things that shimmered across the desert. Sometimes, in the distance, we saw shepherds. Sometimes, a massive bombing campaign. There were mines and lots of unexploded ordnance, so we had to stay in the tracks others had made. We ran into a lot of U.S. military. Some were hostile about our not being embedded: unilaterals are a distraction and a potential problem. But none of the troops knew what was going on—they’re all self-contained, moving around with directions given by commanders in helicopters—and they begged us for the latest news of the war.
Finally, we made it to a main road, a six-lane highway, outside An Nasiriya. There were hundreds of coalition tanks, Humvees—massive convoys of U.S. military equipment, all lining up to cross a bridge that had come under Iraqi fire. Cutting in and out of the convoy, we raced to the head. When we crossed the bridge, the terrain changed from flat and inhospitable into fertile farmland. There was evidence of bombing in some villages, and smoldering trucks. Luc and I got to the head of the convoy and accelerated past. I saw a post with a soldier standing on an island in the middle of the road. I saw he had a gun—but I thought he was American.
I was wrong. As I passed, I realized he was Iraqi. I looked to my right; there were more than a half-dozen men with guns racing toward my car. Just then Luc came on the walkie-talkie and said in French, “Weapons! Weapons!” At that moment I heard the Iraqis pepper my car with bullets, hitting it all over. I had no idea where Luc was. He had blown through the checkpoint. (I later learned he was rescued by the Americans).
Scott Johnson/NEWSWEEK
Luc and I had been hiding out in the desert frontier. We had crossed the border on our own. Now here we were with a group of Marines. As “unilaterals,” journalists who are not embedded with U.S. forces, we were not all that welcome. We drove down a road with mines on either side. At night, the Marines told us that we had to go back south. Despite the dangers, we chose not to follow their orders. After a night sleeping in our cars, we decided we would cut west into the desert to the town of An Nasiriya, west of Basra, and meet up with the Army’s Third Infantry Division, which we knew was going north to Baghdad. We headed across the desert, off-road, at about 7:30 in the morning on Saturday. Following tracks in the sand, we used walkie-talkies and GPS devices that gave us our longitude and latitude.
It was a nerve-racking drive. There were no landmarks, just long convoys, snakelike things that shimmered across the desert. Sometimes, in the distance, we saw shepherds. Sometimes, a massive bombing campaign. There were mines and lots of unexploded ordnance, so we had to stay in the tracks others had made. We ran into a lot of U.S. military. Some were hostile about our not being embedded: unilaterals are a distraction and a potential problem. But none of the troops knew what was going on—they’re all self-contained, moving around with directions given by commanders in helicopters—and they begged us for the latest news of the war.
Finally, we made it to a main road, a six-lane highway, outside An Nasiriya. There were hundreds of coalition tanks, Humvees—massive convoys of U.S. military equipment, all lining up to cross a bridge that had come under Iraqi fire. Cutting in and out of the convoy, we raced to the head. When we crossed the bridge, the terrain changed from flat and inhospitable into fertile farmland. There was evidence of bombing in some villages, and smoldering trucks. Luc and I got to the head of the convoy and accelerated past. I saw a post with a soldier standing on an island in the middle of the road. I saw he had a gun—but I thought he was American.
I was wrong. As I passed, I realized he was Iraqi. I looked to my right; there were more than a half-dozen men with guns racing toward my car. Just then Luc came on the walkie-talkie and said in French, “Weapons! Weapons!” At that moment I heard the Iraqis pepper my car with bullets, hitting it all over. I had no idea where Luc was. He had blown through the checkpoint. (I later learned he was rescued by the Americans).
Scott Johnson/NEWSWEEK